Yes,Life Is Beautiful,but.......

                     प्रामुख्याने नगर-शहरात राहणारी माणसं निवासासाठी सुरक्षित वास्तू असावी म्हणून घर घेतात. हे घर घेणे सहज सोपे नसते. कुणी कर्ज काढून घर घेते, तर कुणाला वाडवडीलांच्या वाटणीतले घर मिळते. यातील बहुसंख्य माणसं सहकारी गृहनिर्माण संस्थेच्या इमारतीत स्थानापन्न होतात.  हे घर आपलेच असले तरी ते सोसायटीच्या अधिपत्याखाली असते. अर्थात, आपल्या घराची खरी मालकी सोसायटीकडे असते. सोसायटीचे सभासद  सगळा कारभार सांभाळतात.  या जबाबदारीमध्ये ‘आपलेपणा’ मात्र असावयास हवा.                      या भावनेतूनच हा शब्द संवाद सोसायटीच्या जाणत्या सभासदांसाठी…………… 🌹आपले घर आपली सोसायटी🌹                   व्यक्ती तितक्या प्रकृती या न्यायाने सोसायटीचा  कारभार सुरू असतो. कुठे आदर्श सोसायटी निर्माण होते, तर कुठे गडबड  घोटाळा  करणाऱ्या  सभासदांमुळे  सोसायटीची  वाताहात  होते.                     म्हणून इतरांपासून बोध घेऊन आपण आपली सोसायटी खऱ्या अर्थाने आदर्श करायला हवी.  सहकारी गृहनिर्माण संस्थांसाठी सरकारने कायदे व नियम तयार केलेले आहेत. वेळोवेळी त्यात सुधारणाही होत असतात.  गृहनिर्माण संस्थांच्या कारभारात

                              ज्ञानाजवळ विज्ञान पाहिजे. विद् म्हणजे जाणणे, ज्ञान जवळ करणे, समजून घेणे त्याला विज्ञान असे म्हणतात. विश्वाच्या पोटात कितीतरी गोष्टी आहेत, पण त्या आम्हाला माहीत नाहीत. या सर्व गोष्टी समजून घेणे, यालाच विज्ञान असे म्हणतात.                                  - सद्गुरू ब्रम्हेशानंदाचार्य स्वामीजी - तपोभूमी, गोवा.                                    ::::::::::::::::::::::::::::

                     प्रवचनं, कीर्तनं  आणि व्याख्यानं ही मराठमोळ्या महाराष्ट्रातील श्रद्धावान, जिज्ञासू, आणि ज्ञानप्रेमी व्यक्तींना पुर्वांपार ऊर्जा देणारी संजीवनी आहे. साऱ्या समाजाचे प्रबोधन करणारी ही विद्वान पंडितांची संजीवन चळवळ आज मात्र आपल्या मुंबईत पूर्वीइतकी उत्साही राहिलेली नाही.                      मुंबईकर दिवस-रात्र सोशल मीडियाच्या आभासी विश्वात रममाण होऊन मोबाईल, लॅपटॉप अन् संगणक यांच्या अधीन झालेले आहेत. रसाळ भाषेत होणारे कीर्तन- प्रवचन, व्याख्यान आता प्रत्यक्ष ऐकण्यात त्यांच्या बधीर झालेल्या मनाला फारसे स्वारस्य उरलेले नाही.                       असे नीरस वातावरण असूनही मुंबईतील मोजक्या समाजसेवी व शैक्षणिक संघटना  आख्यान-व्याख्यान कार्यक्रमांच्या माध्यमातून नेटाने समाज प्रबोधन करीत आहेत.                        चिंचपोकळीचे विद्यार्थी उत्कर्ष मंडळ, दादरचे अमर हिंद मंडळ,  गोरेगावची केशव गोरे स्मारक ट्रस्ट, माटुंगा  येथील रुईया  कॉलेज,….. अशी  काही  प्रातिनिधिक नावे यात आहेत.  याशिवाय, मुंबईतील काही धार्मिक संस्थाने व देवस्थाने सण-उत्सवानिमित्ताने कीर्तन, प्रवचन सप्ताह-महोत्स

         सदाबहार ‘श्रावण’ मास आता संपत आलाय, लवकरच भाद्रपद सुरु होईल. सण- व्रत- वैकल्यांनी भरलेला श्रावण कधी संपतो हेच समजत नाही.  या महिन्यात आकाशातून रिमझीम बरसणाऱ्या श्रावणधारा अंगावर झेलण्याचे सुख अवर्णनीय आहे ते प्रत्यक्ष अनुभवायलाच हवे. हे सुख अनुभवताना निसर्गप्रेमी कविवर्य मंगेश पाडगावकर यांनी लिहिलेले हे गीत तूम्ही गुणगुणायला सुरुवात केलीत तर ?........ 🌹श्रावणात घन निळा बरसला रिमझिम रेशीमधारा🌹 श्रावणात घन निळा बरसला रिमझीम रेशीमधारा उलगडला झाडीतुन अवचित हिरवा मोरपिसारा || श्रावणात घन निळा बरसला रिमझीम रेशीमधारा || जागून ज्याची वाट पाहिली ते सुख आले दारी जिथे जिथे राधेला भेटे आता शाम मुरारी माझ्याही ओठांवर आले नाव तुझेच उदारा  || श्रावणात घन निळा बरसला रिमझीम रेशीमधारा || रंगांच्या रानात हरवले हे स्वप्नांचे पक्षी निळ्या रेशमी पाण्यावरती थेंब बावरी नक्षी गत जन्मीची ओळख सांगत आला गंधित वारा || श्रावणात घन निळा बरसला रिमझीम रेशीमधारा || पाचूच्या हिरव्या माहेरी ऊन हळदीचे आले माझ्या भाळावर थेंबाचे फुलपाखरू झाले मातीच्या गंधाने भरला, गगनाचा गाभारा || श्रावणात घन निळा बरसला रिमझीम रे

            ओम नमोजि गणनायका सर्वसिद्धी फलदायका |   अज्ञानभ्रांती छेदका | बोधरूपा ||             ऐसे सर्वांगे सुंदरू | सकल विद्यांचा आगरू |             तयासी माझा नमस्कारू  | साष्टांग भावे ||                                            --समर्थ रामदास.               💐💐💐💐💐

                    १९९९ मध्ये कारगिल पर्वतराजीतील ७३ दिवस चाललेले युद्ध आठवतेय तुम्हाला ? गोठवणाऱ्या थंडीमध्ये अहोरात्र देश सीमांचे रक्षण करणारे आपले शूर जवान उत्तुंग हिमालयीन शिखर रांगांतील भारतीय हद्दीत शिरलेल्या पाकिस्तानी शत्रू सैनिकांना जीवाची तमा न बाळगता रोखत होते.                      कडवा प्रतिकार करीत भारतीय सैन्यातील अधिकारी आणि जवानांनी देशसीमांवरील टायगर हिल व टोलोलिंग शिखर सुरक्षित करून माथ्यावर भारतीय राष्ट्रध्वज फडकावित विजय मिळवला होता.                     हे युद्ध यशस्वी होऊनही अद्याप आपल्या देशसीमा शत्रूच्या छुप्या कारवायांमुळे पूर्णपणे सुरक्षित नाहीत. अशा परिस्थितीत  आपले शूरवीर देशसीमांचे अहोरात्र रक्षण करीत आहेत  आणि म्हणूनच आपण सारे देशवाशी सुरक्षित आहोत.                     भारतीय स्वातंत्र्याच्या शुभदिनी डौलाने फडकणाऱ्या तिरंग्याला अभिवादन करताना मला २००० साली शहीद झालेल्या एका उमद्या लष्करी अधिकाऱ्याच्या बलिदानाचे स्मरण होत आहे…..…. 🌹शूर लढवय्या -  लेफ्टनंट नवांग कपाडिया🌹                   जेष्ठ गिर्यारोहक आणि हिमालयीन क्लब या आंतरराष्ट्रीय संस्थेचे पदाधिका