💐💐चित्रपट गप्पा💐💐

           आज एका बांगलादेशी चित्रपटाविषयी माहिती देत आहे. प्रभात आयोजित कार्यक्रमात हा चित्रपट मला पाहायला मिळाला………..

💐जलाल स्टोरी(बांगला देश-२०१४)💐

दिग्दर्शक – अबू शाहिद इमान.

                 परंपरा सांभाळणारे अज्ञानी ग्रामस्थ आणि बाईला नगण्य स्थान देणारी पुरुषप्रधान संस्कृती, यांभोवती फिरणारे ‘जलाल स्टोरी’ चे कथानक आहे.

                  या चित्रपटात तीन प्रमूख घटना घडतात. पहिल्या घटनेत, एका गावाजवळून वाहणाऱ्या नदीच्या संथ प्रवाहात गावकऱ्यांना पाण्याचे घंगाळ(भांडे) तरंगताना दिसते. गावकरी कुतूहलापोटी ते घेतात. त्यामध्ये छोटेसे गोंडस लहान मुल असते ! या बेवारस लहान मुलाचे काय करायचे ? हा प्रश्न जमलेल्यांना पडतो. तेथे एक प्रौढ गावकरी उपस्थित असतो. गरजू लोकांना मंतरलेले पाणी देणे हे त्या दैनंदीन काम. तो गृहस्थ

 लहान मुलाला स्वतःकडे घेतो व आपल्या घरी नेतो. लहान मुलाचे नाव जलाल ठेवले जाते. घरातील पत्नीला मात्र नवऱ्याने मुलाला घरी आणलेले पटत नाही. ती नवऱ्याला विरोध करते, वाद घालते. पण नवरा तीचे ऐकत नाही. अखेर ती मुलाला सांभाळते. तिला मुलाचा लळाही लागतो.

                  मात्र त्या मुलाला घरी आणल्यामुळे गावात वाद सुरु होतात. संबंधित कुटूंबही चिंतेत पडते. हे प्रकरण गाव पंचायतीत जाते. तेथे सुनावणी होऊन सर्वांसमोर निवाडा होतो. सापडलेले मूल परत पाण्यात सोडायचा निर्णय होतो.

                  दुसऱ्या घटनेत, एक सधन गावकरी मुल व्हावे म्हणुन बाहेरच्या मांत्रिकाला बोलावून अघोरी उपाय सुरु करतो. तीन बदकांचा त्यापायी बळी द्यायचे ठरवतात. त्या घरात लहान कळत्या वयातला आश्रित मुलगा आहे. त्याला हे सारे विचित्र वाटते. पण तो काही करू शकत नाही. मांत्रिक त्या बाईला भोगतो. ती हे सहन करते, कारण नवऱ्यानेच असले उपाय करुन घ्यायचे ठरवलेय l.

                  मंत्रिकाकडून दोन बदके बळी दिली जातात. तिसरे बदक मात्र लहान मुलगा पळवतो. ते नदीत सोडून देतो. मांत्रिकाला हे समजते. मग मुलाला मारहाण होते. नंतर मांत्रिक त्या गावकऱ्याला म्हणतो, ‘हा मुलगा म्हणजे तुझे संकट आहे. याला फेकून दे पाण्यात.’ त्यानंतर मुलाला बळजबरीने गोणत्यात भरतात. गोणते पाण्यात नेऊन सोडतात. ते पोरगं आणि बाई आक्रोश करतात.

                  त्यानंतरची घटना एका उद्योगी गावकऱ्याच्या घरात घडते. त्याच्या समवेत राहणाऱ्या बाईला त्याच्यापासून दिवस गेलेत. मात्र त्याला ते मुल नकोय. तसे प्रयत्न तो सुरु करतो. ती बाई त्याला कसेबसे समजावून मुल जन्माला घालते. बाळंतपणात मात्र बाई मरते. फक्त मूल जगते. मग मुलाला पाण्याच्या घंगाळात ठेवून नदीत सोडले जाते.

                  एक आश्रित तरूण त्या बाईचा परिचीत असतो. त्याला हे बघवत नाही. तो पाळत ठेवून ते मूल पाण्यात सोडल्यावर नदीत उडी मारतो, पण नदीत वाहणारे घंगाळ त्याच्या हाती लागत नाही. तोसुद्धा पाण्यावर येत नाही !

                   चित्रपटातील या तीन घटना एकमेकांशी संबंधित आहेत. पण त्यांची मांडणी विस्कळीत झाल्याने कथा एकसंघ न होता तुटक होते आणि चित्रपटाचा प्रभाव कमी करते.

                   हा अपवाद सोडला तर, सर्व कलावंतांनी समरसून भूमिका केलेला हा चित्रपट चांगला आहे.

                   राजकीय दृष्ट्या बांगला देश अस्थिर आहे. राजकीय परिणाम चित्रपट निर्मितीवर बऱ्याच अंशी होतो, म्हणुन त्या देशात चित्रपट निर्मिती कमी होत असावी. गरीबी, नैसर्गिक आपत्ती, धार्मिक बाबी, निरक्षरता, परंपरा, हे सारे सांभाळीत पूढे जाणे त्या देशापूढे मोठे आव्हान आहे. कोणत्याही परदेशी चित्रपटांत वास्तव चित्रण प्रत्यक्ष–अप्रत्यक्षपणे दिसतेच असे नाही. बांगला देशी चित्रपटातून अशी अपेक्षi आम्ही का करावी ?

                                                                :::::::::::::::::::::::::::