🌹🌹थिएटरमध्ये🌹🌹

                चित्रपट अथवा तत्सम कलाकृती पडद्यावर साकार होण्यापूर्वीचे हे ‘पूर्वरूप’ पूर्णतः काल्पनिक कथेवर आधारित आहे. एका चॅनलवर स्पर्धेसाठी लिहिलेली ही ‘पटकथा’ आहे. हा लेखन प्रकार मी ब्लॉगवर पहिल्यांदा सादर करीत आहे. आपण ही पटकथा जरूर अवलोकन करावी.……..

🌹पटकथा शिर्षक : न्यायदान🌹

                या पटकथेचे नायक आहेत एक निवृत्त न्यायमुर्ती. आयुष्यात घडलेल्या एका घटनेमुळे या न्यायमूर्तींची जी वाताहत झालीय, त्या विषयावरचे चित्रण या पटकथेत आहे. न्यायमुर्तीना एक तरुण मुलगी आहे. तीचे उच्च शिक्षण परदेशी व्हावे, हे त्यांचे स्वप्न असते.

                न्यायदान करण्यापूर्वी निष्णात वकील असलेली ही व्यक्ती एका गुन्हेगार(राजकीय नेता) अशिलाला स्वतःचे वकिली कौशल्य पणाला लावून गंभीर खटल्यातून वाचवते. त्यासाठी भरपूर फी सुद्धा घेते !

                मात्र असे गुन्हेगारी पार्श्वभूमीतले नेते व स्वार्थी राजकारणी यांची वकिली करताना जास्त फी मिळत असली तरी आता हे थांबवावे आणि अनुभवाच्या बळावर न्यायमूर्ती होऊन न्यायदान करावे, असे त्यांना वाटू लागते. हा निर्णय घेतल्यानंतर काही वर्षांनी योग्य निकषांवर व कायद्यानुसार ते न्यायमूर्तीपदी नियुक्त होतात.

                न्यायमूर्ती झाल्यावर योगायोगाने समोर आलेल्या एका गुन्हेगारी खटल्यात संबधित अशील व त्याचे सहकारी (सहआरोपी) समोर येतात. हा खटला आपल्या बाजूने व्हावा व आपल्यासह सगळे आरोपी दोषमुक्त व्हावेत यासाठी पूर्वीचाच(भरपुर रक्कम देण्याचा) मार्ग वापरण्याचे आरोपी ठरवतो.

               आता परिस्थिती वेगळी असली तरीही आरोपी हरतऱ्हेने प्रयत्न करतो. न्यायमुर्ती त्या अमिषाला बळी पडतात. नंतर न्यायमुर्तीनी दिलेल्या अंतिम निकालामुळे सगळे आरोपी सुटतात ! या निकालामुळे सर्व बाजूंनी टीका होऊ लागते. शोधक पत्रकार माहिती घेतात व खरा प्रकार समोर आणतात. प्रकरण गंभीर होते. सरकार आणि न्यायालयाविरुध्द आंदोलने सुरू होतात.

               खटल्याचा अंतिम निकाल तर लागलेला असतो. मात्र जनमताच्या दबावामुळे या निकालावर वरिष्ठ कोर्टाकडून तातडीने स्थगिती येते. सरकारी यंत्रणा तसेच प्रमुख न्यायमूर्ती संपूर्ण प्रकरणाची दखल घेतात. न्यायमूर्तींची रीतसर चौकशी सुरू होते.

               या घटनांना सामोरे जाताना न्यायमुर्तीची अवस्था बिकट होते. चौकशीला वारंवार सामोरे गेल्यानंतर ते मध्येच विक्षिप्त वागू लागतात. ते मानसिक रुग्ण होतात. त्यांची मुलगी, जवळचे आप्त व सहकाऱ्यांनाही याचा त्रास होतो. अखेरीस, वैद्यकीय चौकशी व पोलीस तपासणीनंतर न्यायमूर्तीना सद्यस्थितीत बंदीत न ठेवता एका वृद्धाश्रमात संपूर्ण सुरक्षा देऊन ठेवायचा निर्णय होतो. इथेच कथेचा शेवट आहे.

               या साऱ्या घटनांचे संक्षिप्त चित्रण करणारी ही पटकथा आहे.

**पडद्यावरील प्रसंग तपशील**

१–वृद्धाश्रम-

स्थळ – मुंबई शहरापासून दीड दोन तास अंतरावर असणारा एक वृध्दाश्रम.

               पटकथेचे नायक असलेल्या न्यायमूर्तींना(रविकांत इनामदार) डायरी लिहिण्याचा छंद आहे. ते आता वृद्धाश्रमात रहात आहेत. त्यांचे डायरी लेखन एकांतात सुरू आहे. न्यायमूर्तींच्या प्रकरणाचा तपास करीत असताना पोलीसांना त्यांच्या डायरी लेखनाची माहिती होते. वृद्धाश्रमात येऊन पोलीस चौकशी करतात. डायऱ्यांची तपासणी होते. पण त्यात काही सापडत नाही.

               नेहेमी अबोल राहाणारे, विक्षिप्त वागणारे न्यायमूर्ती इतर वृद्धांसमवेत वृद्धाश्रमात आनंदाने राहतात. त्यांना बर्लिन येथुन भेटायला आलेली मुलगी व तिचा मित्र, न्यायमूर्तींचा जवळचा एक मित्र या साऱ्यांची भेट संपल्यावर त्यांना घडलेल्या घटना आठवू लागतात. त्या पूर्व घटनांचे हे चित्रण : -

मुख्य पात्रे व त्यांची नावे –

               कथानायक न्यायमूर्तीं रविकांत इनामदार, वृद्धाश्रमाचे प्रमुख सरफरे साहेब, कथानायकाचा जवळचा मित्र सुभाष पंडित, मुलगी विद्या व तिचा मित्र कार्लो फिलिप्स.

:::::::::::::

२—राजकीय नेत्याचे घर –

स्थळ - उपनगरातील सुखवस्तू निवास परिसर.

              पुर्वी वकिली व्यवसाय करत असताना रविकांत इनामदार हे अशिल- साहेबराव गिंडे याचेकडून एका गुन्हेगारी प्रकरणात फी म्हणून मोठी रक्कम घेतात. ही व्यक्ती एक राजकीय पुढारी असुन गुन्हेगारी पार्श्वभूमीतून तिला आणि तिच्या साथीदारांना सोडविण्याची जबाबदारी रविकांत इनामदार यांच्यावर आहे. या संदर्भातील संवाद या प्रसंगात आहेत.

**मुख्य पात्रे व त्यांची नावे –

              कथानायक रविकांत इनामदार व राजकीय नेता- रावसाहेब गिंडे

:::::::::::::::

३--कोर्ट – मुख्य न्यायमूर्तींचे चेंबर –

स्थळ - मुंबई हायकोर्ट.

             येथे दोघांमधले संवाद आहेत. कथानायक(आरोपी न्यायमूर्ती) सर्व घटनेची माहिती मुख्य न्यायमूर्तीना देतात आणि एक विनंती अर्जही देतात.

मुख्य पात्रे व त्यांची नावे -

             कथानायक रविकांत इनामदार व मुख्य न्यायमूर्ती - उत्पल पेठे.

::::::::::::::::

४--मुख्यमंत्री कार्यालय-

स्थळ – मंत्रालय दालन.

पत्रकार परिषद – या घटने संदर्भात होत असलेल्या कारवाईचा तपशील मुख्यमंत्री पत्रकारांना देतात. या निमित्ताने होणारी प्रश्नोत्तरे.

मुख्य पात्रे व त्यांची नावे -

             मुख्यमंत्री हर्षवर्धन अष्टेकर, पोलीस आयुक्त नंदन श्रीनिवासन, गृह सचिव बिपिन माहोपात्रा, इत्यादी.

::::::::::::::::

५--पोलीस ठाणे –

स्थळ - शहरातील न्यायमूर्तींच्या निवासाच्या परिसरात असलेले.

           पोलीस चौकशीबाबत भाष्य आणि त्या अनुषंगाने प्रश्नोत्तरे या प्रसंगात आहेत.

मुख्य पात्रे व त्यांची नावे –

           पोलीस अधिकारी अजय सरोदे, न्यायमूर्ती रविकांत इनामदार, आरोपी रावसाहेब गिंडे आणि संबंधित संशयित व्यक्ती या सगळ्यांची स्वतंत्रपणे चौकशी होते.

::::::::::::::::::::

६--न्यायमूर्ती निवास परिसर –

स्थळ – शहरातील व्हीआयपी व्यक्तींच्या निवासाचा परिसर.

            या ठिकाणी काही संवाद नाहीत. फक्त परिसर दाखविणारी दृश्ये आहेत.

मुख्य पात्रे व त्यांची नावे - पोलीस अधिकारी, शिपाई, या परिसरात वावरणारी माणसे.

:::::::::::::::::

७—(शेवटचा प्रसंग) – वृद्धाश्रम –

स्थळ - मुंबई शहरापासून दीड दोन तास अंतरावर असणारे वृध्दाश्रम.

            या चित्रणात फक्त खालील दृश्ये व फोनवरचे संवाद आहेत.

            पडद्यावरील सर्व घटना(न्यायमूर्तीना वृद्धाश्रमात आठवलेल्या) संपल्या की न्यायमूर्तीना मुलीचा फोन येतो. ‘आम्ही सुखरुप पोहोचलोय व खुशाल आहोत. आपण स्वतःची काळजी घ्यावी, ‘ असे ती वडिलांना सांगते. आश्रमप्रमुख आणि वडिलांच्या जवळच्या मित्रास देखील नंतर फोन करून हेच सांगते.

            वृद्धाश्रमात न्यायमूर्ती राहात आहेत व एकांतात त्यांचे डायरी लिहिणे सुरू आहे……….

मुख्य पात्रे व त्यांची नावे -

            कथानायक न्यायमूर्तीं रविकांत इनामदार, वृद्धाश्रमाचे प्रमुख सरफरे साहेब, कथानायकाचा जवळचा मित्र सुभाष पंडित, मुलगी विद्या.

                                       पटकथा समाप्त.

                                     :::::::::::::::::::::::