💐💐मनभावन गीत, गाणे अन् कविता💐💐

         अर्धसत्य हा हिंदी सिनेमा आठवतो तुम्हाला ? गोविंद निहलानी दिग्दर्शित हा सिनेमा तेव्हा गाजला होता. गुन्हेगारी जग, प्रामाणिक अधिकारीआणि सामान्य माणूस यांचे वास्तव चित्रित करणाऱ्या या सिनेमात ओम पुरी, अमरीश पुरी, सदाशिव अमरापूरकर, स्मिता पाटील, नसीरुद्दीन शाह, शफी इनामदार, अशा दिग्गज कलावंतांनी भुमिका केलेल्या आहेत.

        ‘अर्धसत्य’ मध्ये एक प्रदीर्घ कविता आहे. नायकाचे अस्वस्थ मन दर्शविणारी करणारी ही कविता मराठीतील प्रतिथयश कवी दिलीप पुरुषोत्तम चित्रे यांनी लिहिलीय. तीन भागातली ही कविता वाचून तुम्हीही अस्वस्थ व्हाल………

 

💐अर्ध सत्य💐

१--

व्यूहात शिरण्यापूर्वी

मी कोण आणि कसा होतो

हे आज मला आठवणारच नाही.

 

व्यूहात शिरल्यानंतर

मी आणि व्यूह यात

फक्त होती जीवघेणी जवळीक

हे मला कळणारच नाही.

 

व्यूहाबाहेर पडल्यावर

मी मोकळा झालो तरी

व्यूहाच्या रचनेत फरक पडणारच

नाही.

 

मरावं की मारावं

मारलं जावं की जीव घ्यावा

याचा कधीच निकाल लागणार

नाही.

 

झोपेतला माणूस

झोपेतून उठून जेव्हा चालायला

लागतो

तेव्हा स्वप्नातलं जग

त्याला पुन्हा दिसणारच नाही.

 

निर्णायक प्रकाशात

सगळं सारखंच असेल का ?

एका पारड्यात षंढत्व

दुसऱ्या पारड्यात पौरुषत्व

आणि तराजूच्या काट्यावरच

नेमकं अर्धसत्य ?

 

२--

रक्तात पालवी फुटते

तेव्हाच पानगळ सुरु  होते

 

कोणताही वृक्ष

अरण्यावेगळा नसतो

 

आणि वृक्षावृक्षात

असते तेच अरण्य

 

तुमच्या सर्वांच्या पापांचा

साक्षीदार होतो मी

 

आणि मीच होतो

तुमच्या पापांचा वाटेकरी

 

तुमच्या सर्व गुन्ह्यांविरुद्ध

फिर्यादीही मीच होतो

आणि मीच होतो न्यायाधीश

आता मला उभा करा पिंजऱ्यात

 

मला अनुभवायचंय

माझंच वेगळेपण

रक्तात पालवी फुटतेय

आणि सुरू  झालीय

पानगळ.

 

३--

कृतीपूर्वीचा विचार

विचारानंतरची कृती

यांच्या दरम्यान आहे

मी दिलेली आहुती

 

ज्या ज्या क्षणी मी झालो बेभान

ज्या ज्या क्षणी मी गुंतलो कृतीत

त्या त्या क्षणी मला दिसली

तुझ्या शक्यतेची संपूर्ण आकृती

 

आणि माझी कृती

होऊन गेलेली आहे

आणि तुझी आकृती

नाहीशी झालेली आहे

 

परमेश्वरा

माझ्यासकट कोणालाही

यापुढे क्षमा करू नकोस

शिक्षा भोगूनच आम्हास घेऊ दे

आम्हाला तुझी जागा

न्यायाधीशाची

 

एरव्ही आम्ही पाहू

फक्त एकमेकाच्या अस्तित्वाचं

दयनीय अर्धसत्य

आणि राहू असेच कायम

तुझ्या करुणेला पात्र.

 

-कवीवर्य : दिलीप पुरुषोत्तम चित्रे.

 

                                                          ::::::::::::::::::::