💐💐चित्रपट गप्पा💐💐

          दोन विदेशी चित्रपटांविषयी इथे सांगणार आहे. एक आहे,  नाईफ इन द वॉटर(पोलंड), आणि दुसरा आहे, द टू हाफ टाइम इन द हेल(हंगेरी). प्रभात चित्रमंडळाच्या कार्यक्रमात हे दोन्ही चित्रपट पाहायला मिळाले. माझ्या नजरेतून टिपलेले हे शब्दचित्र……….

 💐नाईफ इन द वॉटर💐(१९६२)

*दिग्दर्शक-रोमान पोलान्सकी.

      या चित्रपटाचे नाव वाचल्यावर वाटते की, ही कुठली तरी क्रिमिनल स्टोरी असेल. पण तसे चित्रपटात बिलकुल  घडत नाही. घडणाऱ्या बहुतेक घटना सरोवर परिसरातील आहेत आणि  फक्त तीन प्रमुख कलावंतांच्या भोवती चित्रपटाचे कथानक गुंफले गेलेय.

              ती घटना म्हटली तर विशेष आहे, म्हटलं तर नाही ! एक मध्यम वयाचे जोडपे ‘याच’ बोटीतून फिरायला येथे आलेय. एका तरुणाला ते सोबत घेतात. अचानकपणे एक चाकू पाण्यात फेकला गेल्यावर त्यांच्यात किरकोळ वाद होतात आणि तरूणाला चाकू शोधण्यासाठी पाण्यात उतरावे लागते !

               तो तरुण बराच वेळ वरती येत नाही. पोहता येत नसल्याने बिचारा बुडाला असेल असे वाटून ते जोडपं आपसांत भांडू लागतं. पत्नी पाण्यात उतरुन शोध घेते, पण तो तरुण सापडत नाही. ती वैतागते. ‘त्याला तूच मारलेस, असे ती नवऱ्याला बोलते. तो बिथरतो. नवरा पाण्यात उतरून शोध घेऊ लागतो.

              दरम्यान, तो तरुण पाण्यावर येतो. ती आश्चर्य चकीत होते !  दोघांत चांगल्या गप्पा होतात. मग दोघे थोडावेळ ‘एकत्र’ येतात. त्यानंतर तो तरुण निघून जातो.

             काही वेळाने तिचा नवरा  दुसऱ्या किनाऱ्यावर पोहोचून तिला भेटतो. तो सांगतो, ’ तो तरुण काही सापडला नाही मला. खूप शोधले मी त्याला. ती थोडा वेळ गप्प राहाते. नंतर दोघे सारी आवराआवर करून टॅक्सीत बसतात. ‘ आपण आता पोलीस स्टेशनला चाललोय, कम्प्लेन्ट करायला हवी ‘, असे नवरा तिला सांगतो.

               त्यावर ही हसून नवऱ्याला म्हणते, ‘ तो तरुण काही मेला नाही. जिवंत होता. त्याला पोहायला पण येत होते. पोलिसांकडे जायची काही गरज नाही आता.’ त्याला  आश्चर्याचा धक्काच बसतो ! तो तिला म्हणतो,  ‘ माझा विश्वासच बसत नाही यावर. हे कसे शक्य आहे ? आपण आपली कँपलेंट द्यायला जाऊ या,’  पत्नी परोपरीने समजावते तेव्हा त्याला पटते.

               बस्स, ही आहे या चित्रपटाची स्टोरी !  स्टोरी छान फुलविलेली असली तरी चित्रपट विशेष भावला नाही.

 

💐द टू हाफ टाइम इन द हेल(१९६१)

*दिग्दर्शक व सहलेखक- झोल्टन फॅब्री-

             हा काळ दुसऱ्या जागतिक महायुद्धाचा आहे.  हिटलरच्या सैन्यात युद्धकैद्यांची छावणी असते. तेथे त्यांचे हाल होतात. मात्र एकदा हुकूमशहा हिटलरच्या वाढदिवसनिमित्ताने फुटबॉलची विशेष मॅच  जेलचे अधिकारी आयोजित करतात.

             मॅचसाठी कैद्यांची एक टीम तयार करायची असते आणि एक बाहेरची. कैद्यांमध्ये डीवो या प्रसिद्ध फुटबॉलपटूला जबरदस्तीने हे काम सोपविण्यात येते. कैदी खेळाडूंची प्रॅक्टिस करून घेण्याची जबाबदारीही त्याच्याकडे  देण्यात येते.

             प्रॅक्टिसच्या वेळी कैद्यांकडून सुटकेचा प्रयत्न केला जातो. तो फसतो. मॅच होते. पण आपल्याला मॅचनंतर ठार करण्यात येणार हे कैद्यांना माहीत असते. त्यामुळे त्यांना खेळावेसे वाटत नाही. पण नाईलाजाने ते खेळतात. या मॅचमुळे सुरुवातीला  गोल होत नाहीत, तेव्हा कैदी प्रोत्साहित करतात त्यांना. मग हुरूपाने खेळून जिंकतात. तो आनंद जर्मन अधिकाऱ्यांना पाहवत नाही. शेवटी त्या कैद्यांना गोळ्या घालण्यात येतात.

                 या चित्रपटाची कथा आपली उत्कंठा वाढवते व शेवट पाहताना खूप वाईट वाटते. यातील सर्व कलावंत अस्सल वाटतात.

 

                                                 ::::::::::::::::::::::::::::::::::