💐💐लक्षवेधी💐💐

               स्त्री ही म्हटली तर अबला असते आणि म्हटली तर सबला असते. आयुष्यात समोर आलेली सगळी दु:खं  पचवून पुन्हा उमेदीने पुढे पाऊल टाकण्याची जबरदस्त ताकद तीच्यात असते. अशा काही सबल स्त्रिया मी बघितल्यात. संसाराचे चांगले स्वप्न पाहाणारी भाबडी स्त्री वास्तवात भीषण अनुभव भोगत असताना, आपली सहनशक्ती संपल्यावर स्वतःचे जीवन कसे संपविते, हे देखील मी पाहिलंय.

                  आज प्रत्येक स्त्रीला स्वबळावर उभे करण्याचे अविरत प्रयत्न करणारे समाजसेवक, समाजसेविका, त्यांच्या संघटना, तसेच सरकारी यंत्रणा कार्यरत आहेत. तरी सुद्दा एकाकी व हतबल स्त्रियांवरील अत्याचार अजून पूर्णपणे थांबलेले नाहीत. अशा काळात कुणा उमेदी महिलेच्या लढाऊ वृत्तीची बातमी वाचायला मिळाली की आनंद होतो. त्यांच्या धडपडीचा अभिमान वाटतो.

                  आपल्या महाराष्ट्रात धडपडणाऱ्या कित्येक महिला आहेत. जागतिक महिला दिन मार्च महिन्यात महाराष्ट्रासह जगभर उत्साहात साजरा झाला. त्यानिमित्ताने म.टा. दैनिकात सन २०१३ च्या मार्चमध्ये प्रसिद्ध झालेले धडपडणाऱ्या पंचकन्यांचे माहितीवृत्त वाचल्याची माझी आठवण जागी झाली.

                  ही माहिती आजच्या तरुण स्त्रियांना प्रेरणादायी ठरावी अशी आहे. या पाच कर्तबगार पंचकन्या आज  किर्तीशिखरावर कार्यरत असतील………

💐पंचकन्या💐

*रेखा बोरकर(बुलढाणा)-

            यांनी एम. फील.ची पदवी घेतलीय. शिवणकाम त्यांच्या आवडीचे होते. त्यातून त्यांनी व्यवसाय सुरू  केला. कोणतेही प्रशिक्षण नसताना त्यांनी नववारी साडी शिवणे, कुर्ते, बेडशीट्स, साड्यांचे रेशमी वर्क, इत्यादीसाठी सिंगल हेड मशीन पाच लाखाचे कर्ज काढून घेतले. बँक तयार नव्हती, पण अखेर कर्ज मिळाले. त्यानंतर मल्टी हेड मशीन घेण्याइतपत व्यवसाय वाढला. शिवणकामाच्या त्यांच्या व्यवसायात दुबईपर्यंत गिऱ्हाईके आहेत.

*विजया पाटील(नाशिक)-

           मुक्त विद्यापीठात काँट्रॅक्टवर यांनी लेक्चरशीप केली आहे. आता स्वतःची ऑटो पार्ट उत्पादक कंपनी आहे. १९९९ मध्ये पती बेपत्ता झाले. भागीदाराच्या निधनानंतर त्यांच्या पत्नीसमवेत मिळून व्यवसाय पुढे नेला. पण वाद होऊ लागले, तसे स्वतंत्र झाले. आपत्ती खूपदा आली. युनियनचे वाद, कर्जभार, जमीनीचे वाद, यांचेशी तोंड देत  मुलाच्या सहाय्याने त्या आपला व्यवसाय सांभाळीत आहेत.

 

*रूपा कनमुसे(जेऊर-अक्कलकोट)-

          यांचे शिक्षण बारावीपर्यंत झाले व त्यानंतर त्यांनी सॅनिटरी नॅपकिन्स उत्पादित करण्याचे प्रशिक्षण घेतले. आपल्या परिसरातल्या महिलांचे बचत गट स्थापन करून उत्पादन व्यवसाय सुरू केला. या व्यवसायाचा व्याप आता  वाढलाय.

*मैथिला निजामपूरकर(औरंगाबाद)-

          यांचं ट्रान्सपोर्टचा व्यवसाय आहे. सुरुवातीला एक टँकर होता. जळाऊ लाकडाचे पुरवठादार पती होते. दोन दोन  व्यवसाय एकत्र झेपेनात. मग यांनी तो व्यवसाय स्वतः सांभाळायला सुरुवात केली व हळुहळु पसारा वाढवला. पुणे, बेंगळूरु, मुंबई येथे माल जाऊ येऊ लागला. टाटा स्टील, एमएसआरटीसी, अशा मोठ्या कंपन्यांशी पुरवठा व्यवहार सुरू केला. वोल्वो बसेस एस.टी. ला शिवनेरी ब्रँडने दिल्या. इतर ट्रान्सपोर्ट कंपन्यांच्या मदतीने त्यांच्या मालकीच्या वोल्वो बसेस सर्वत्र धावत आहेत. या धंद्यात अपघात घडतात, मोठे धोके आहेत. सतत ताण आहेत. पण ते सारे स्वीकारीत निर्धाराने त्या व्यवसाय करीत आहेत.

*अंजली चुरी(मुंबई)-

            एका निसर्ग निर्मित ऍग्रो प्रॉडक्ट्स कंपनीच्या या मालकीण आहेत. देशभरातील फाईव्हस्टार हॉटेल्सना त्यांची कंपनी एक्झॉटिक वेझिटेबल्स पुरवते. या मुळात शेतकरी कुटुंबातल्या आहेत. त्यांनी खूप अभ्यास केला. जमीनी पाहिल्या. हवामानाप्रमाणे जमीनीत काय उत्पादन घेता येईल याचा अभ्यासही केला. आता राज्याबाहेर व्यवसाय विस्तारून त्यांनी युनिट्स स्थापन  केलीत आणि व्यवसाय सांभाळीत आहेत.

             महाराष्टाच्या या पंचकन्यांच्या कार्यकर्तृत्वास मी मनोमन सलाम करीत आहे.

                                                    :::::::::::::::::::::::::::