💐💐धार्मिक पण मार्मिक💐💐

                आपण पृथ्वीवासी जन्मापासून ते  आयुष्याच्या अखेरपर्यंत या पृथ्वीवर म्हणजेच जमीनीवर घट्ट पाय रोवून असतो. या पृथ्वीवर राहात असतो, वावरत असतो. त्यामुळे या पृथ्वीचे ऋण आपल्यावर कायम असते. शास्त्र-विज्ञानाच्या नजरेतून प्रत्येक प्राणिमात्राला गुरुत्वाकर्षण तत्वामुळे लोहचुंबकाप्रमाणे स्थिर राहाण्यास जमीनरुपी पृथ्वीचाच आधार लागतो.

                अशा या पृथ्वीवर जन्माला आलेला मी आणि माझ्यासारखे असंख्य  लोक पृथ्वीला माता मानतात. म्हणून मी या पृथ्वीमातेला मनःपूर्वक प्रणाम करून तीच्या विषयीच्या माझ्या भावना येथे व्यक्त करीत आहे………….

💐जननी जन्मभूमी💐

                जमीन अबोल आणि मुकी असते. पण ती आतून जीवंत असते. ती जगत असते. आपण तीच्यावर पाय ठेवतो. नाचतो. बागडतो. आडवे तिडवे होतो. तीचा उपभोग घेतो. सारे काही करतो.

               ती शांत पडून आपल्या साऱ्या हालचाली पाहात असते. अनूभवत असते.

       जमीनीला लांबी नसते. रुंदी नसते. क्षितिज नसते आणि मर्यादाही नसते. पण या जमीनीचाच अमर्याद वापर करणारे आपण तीचे ऋण कसे आणि केव्हा फेडतो ?

       आपण आपले पाय तीच्यावर ठेवतो. पायदळी तुडवतो तीला. पण साधा नमस्कार करून तीला स्पर्श करण्याचे आपल्या मनातही येत नाही ? तीची धूळ मस्तकी लावणाऱ्यांना आपण खुळ्यात काढतो !

       नेहेमी चालताना, पाऊल टाकताना जमीन आपल्याला पुढे ढकलते. जणू काय ती आपल्याला ‘पुढे चालत राहा’ असे सांगत असते.

       याच जमिनीवर आपण थुंकतो ? ठीक आहे. तुम्ही नसाल थुंकत. पण इतर हजारो-लाखो माणसं तर थुंकतात ना ? घाण करतात ना तीच्यावर ? तुम्ही आयुष्यात कधीच तीच्यावर थुंकलाच नाही का ? कधी कागद-केर तीच्यावर टाकून कधी घाण नाहीच केलीत का ? पण तीने सारे काही सोसलेय. सहन केलेय.

                बारा राशींमध्ये एक मीन रास आहे. जमीन त्या मीन राशीसारखी आहे. सोसणारी, त्याग करणारी. तीला कोणीही छळावे, मारावे, भोगावे. ती कधी प्रतिकार करणार नाही.

       पण या जमिनीला-भूमीला केव्हा नसेल का वाटत ? की तीची धूळ तुम्ही एकदा तरी मस्तकी लावावी ? छे ! छे ! तीला तशी अपेक्षाही नाही. तीला भाबडीला एवढेच हवेय-तुम्ही तीचे ऋण मनात तरी मानावे. तीचे चिरंजीव अस्तित्व मान्य करावे.

       लक्षात ठेवा, ही जमीनही दुभंगते बरं ! पण ती नष्ट नाही होत. ती दुभंगली तर अवघ्या विश्वाला आत-पाताळात घ्यायची ताकद आहे तीच्यात.

               तेव्हा तीच्या सुप्त महाशक्तीची ताकद ओळखा, अन या जमिनीवर-आपल्या पृथ्वीमातेवर श्रद्धापूर्वक प्रेम करा. या भूमीची तुम्ही लेकरं आहात, हे कायम ध्यानी ठेवून तीचे ऋणी व्हा. इमानी राहा, ती तुमच्यावर नेहेमी वरदहस्त ठेवेल, हे शास्वत सत्य तुम्ही अनुभवाल हे निश्चित. याच जमीनीचं भान ठेवून आकाशात चालत राहा, तुम्ही जग जिंकलेच म्हणून समजा.

                                                             || जय जननी जन्मभूमी ||

(पूर्वप्रसिद्दी-मुंबई दक्षता-दिवाळी विशेषांक- २०१०).

 

                                                  ::::::::::::::::::::::::::::::::::::